How can we ever be alone?
Ik heb me vaak eenzaam gevoeld in de wereld. Dacht: potverdikkie, waarom lijkt de wereld nou niet wat meer op mij?
Totdat iemand tegen me zei: maar Nina, jij bént de wereld. Dat veranderde alles. Toen begon ik te creëren, ik mag mijn wereld creëren, ik ben hier ook!
Soms heb ik toch nog even zo’n allenig momentje. Net als vandaag. Zat ik op ‘n bankje een beetje te balen.
Tot ik met de fiets in de hand door het hoge gras terug naar huis liep, ineens stopte en (echt) zag:
Hoe kan ik nou ooit alleen zijn? Dat is haast onmogelijk. Al is er even geen mens waarbij ik me thuis voel, dan zijn er altijd nog de vogels.
~
Hoe kunnen we ooit alleen zijn?
Zie je de bladeren wiebelen in de wind?
De vogels vliegen boven je hoofd
De kleuren van het groene gras
En de wolken die voorbij drijven
zachtjes
Alles leeft
Alles danst samen
Hoe kan je ooit alleen zijn?
De aarde onder je voeten tot diep in de grond
Alle beestjes die daarin leven en kruipen en kronkelen
Alle bloemen die zich naar je openen
De wind die ook door jóuw haren waait
Jouw adem die daarop meegenomen wordt
Alles danst samen
Samen
Samen
Samen
Voel maar
Kijk maar
Zie je?